10 Kasım 2009 Salı

Yinede Sen


yazmak gerek sadece yazmak yazarkende bazen satırlara göz yaşlarını eklemek gerek satırların ıslaklıığına birde içinizdeki sıkıntıyı siniri eklemek gerek.hayat insanı bazen öyle bir sabrını sınıyorki neye uğradığınızı şaşırııyorsunuz.o an gözün kararıyor damağın uyuşuyor ve karşınızda kim varsa onun gırtlağına sarılmak geliyor.ama derin bir nefes alıyorsun kötülükler senin iyilikler herzamn bende kalsın diyip o ortamdan sıyrılıp çıkıyorsunuz.
yazmak gerek bazen sadece yazmak herkezden hergözden uzak sevincini mutluluğunu eklemek gerek satırlara.yazarkende mutluluktan dökülmeli göz yaşların.nefesindeki heycan geçmeli o buğulu satırlara.hayat insanı sıkıntı içindeyken öyle bir yere sürüklerki hiç anlamazsın nasıl oldu bu diye.hayatına bir anda giren insan tüm metobolizmanı değiştirirr kan akışın hızlanır kalbin hızlıca çarpmaya başlar aynen sinirlendiğinde olduğu gibi gözün kararır damağın uyuşur ve karşındakine olağanca sıkı sarılırsınki ondan hiç kopmicak gibi.oan derin bir nefes alırsın ve sarıldığın insan için iyiliklerin hepsi senin gelicek tüm kötülükler bana gelsin dersin.
yazmak gerek bazen sadece yazmak şimdi tamda benim yaptığım gibi yazmak gerekki içimdeki siniri gözyaşlarımla eklediğim satırlara dökmek gerek.mutluluksa sana kalsın için rahat olsun benim içim kor ateşler gibi yanıyor.nedemiştim iyilikler hep sana kötülükler ise hep bana gelsin...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder